Jan-Kees Emmer op Twitter

zaterdag 5 juli 2008

De magische 132

Je hebt Higway 1 vanaf San Francsico naar LA of de R44 tussen Kaapstad en Hermanus. Beroemde kustwegen die strijden om welke van de twee nu echt de mooiste kustweg van de wereld is. Wat ons betreft is de 132 hier op Gaspesie een runner up. Minder hoog maar minstens zo spectaculair. We hebben er nu ruim 600 kilometer langs deze weg opzitten en het was adembenemend. Wat ons vooral boeide was de onbedorvenheid van de kust. Niks geen hoge hotels en andere toeristenvallen. Hier wonen en en werken nog gewone mensen. Niet te veel overigens, het gebied is ook nog eens zeer onbevolkt. Langs de kust rijden heeft ook zo zijn gevaren.

Pizza

Zo dicht bij de Verenigde Staten en toch zo anders. Dat blijft toch verbazingwekkend. Neem alleen al het aanbod in de supermarkten hier. Veel ,,europeser" en dat is een gelukkie voor zijn zoon Jort. Als echte allochtoon smacht hij vaak naar de pizza die hij als kleuter vaak at. Niet te krijgen in zijn nieuwe thuisland. Wel hier in Canada. Geluksvogel. Wij eten dus om de dag Mozarella Pizza van Dr. Oetker. Jort's vakantie kan niet meer stuk.

woensdag 2 juli 2008

Walvissen voor de deur

Onze tocht heeft ons gebracht bij Percé aan de golf van St Lawrence. Leger en leger wordt het landschap, voller en voller wordt de zee. Ons uitzicht bestaat uit een baai waar je in de verte de walvissen ziet spuiten en ziet duiken. Fascinerend gezicht. Tip van de dag: neem een verrekijker mee op avontuur. Kun je nog meer genieten. Overigens heet deze camping naar een rots vlakbij. Het Indianenhoofd. Maar wie heeft er ooit een indiaan met groen haar gezien?

dinsdag 1 juli 2008

IJs

Ze zijn in dit deel van Canada dol op ijs, valt ons op. Ieder dorp heeft wel meerdere ijssalons. Wij testen regelmatig en de kwaliteit is opperbest! Na inmiddels zo'n achthonderd kilometer met de auto gereden te hebben blijft de ruimte in dit land ons verbazen. Wat een luxe vergeleken met ons volle land. Nu we dieper in Quebec zijn, kunnen we steeds minder met Engels uit de voeten. Niet zo'n groot probleem, ware het niet dat Frans hier ook niet ons Frans is. Grappige verschillen zoals andere woorden voor ontbijten, lunch en diner. Maar ook grote onbegrijpelijke misverstanden.
We zijn inmiddels aangekomen in Bonaventure. Daarvoor waren we in Parc du Bic. Prachtig. Trouwens ondertussen verscheen vandaag ook nog eens deze column in de krant. Hoezo vakantie?