De Race: Nog 10 dagen

Het statige hoofdkantoor van de Republikeinse partij in Columbus bruist als vanouds. De moraal hier is goed en de sfeer is strijdbaar. De ruimte hangt vol met stickers met slogans als ’Barack Obama = Carter II’ of ’Wilt u dure benzine, stem dan Obama!’.
En hoewel de landelijke peilingen weinig goeds beloven, maken McCain en Palin in Ohio nog een goede kans, maar dan moet er nog wel veel werk verzet worden. Waaronder het versturen van tienduizenden folders. Zo zwerft er in de grote zaal van het gebouw een zwarte folder met gouden letters: ’Dit is het verhaal van William Ayers, terrorist, radicaal en vriend van Obama’. Een kennelijke poging om Obama te verbinden met de voor terrorisme veroordeeld William Ayers. Andere kop: ’Obama heeft nauwe banden met een binnenlandse terrorist’. En na wat citaten uit diverse krantenartikelen, sluit de folder, die is gelardeerd met foto’s van Ayers als terrorist, af met de woorden: ’Barack Obama, niet wie u denkt dat hij is’.
Woordvoerder John McClelland doet er niet al te moeilijk over. ,,De kiezers hebben recht op de feiten, en wij voorzien ze daarvan”, zegt hij zonder blikken of blozen. ,,Overigens krijgt lang niet iedereen deze post. Alleen mensen die nog over te halen zijn.”
De jonge woordvoerder doet in zijn uitleg denken aan de laatste minister van Informatie van Irak, die tot aan de val van Bagdad bleef volhouden dat zijn land aan de winnende hand was. Neem bijvoorbeeld zijn observatie over Sarah Palin. Terwijl steeds duidelijker wordt dat de gouverneur van Alaska een blok aan het been is voor John McCain, prijst McClelland de keuze zonder voorbehoud de hemel in. ,,Sarah Palin is een waardevolle en belangrijke keuze van John McCain geweest, die hem nog steeds helpt.”
De woordvoerder heeft ook een simpele verklaring voor het feit dat er in het enorme gebouw geen enkel portret van president Bush te vinden is, toch het meest prominente partijlid van de afgelopen jaren. Dat terwijl er wel staatsieportretten hangen van president Reagan en de eerste president Bush. ,,O, en geen van de huidige Bush?” vraagt hij argeloos. „Dat komt omdat we alle plek nodig hadden voor portretten van John McCain”, zegt hij bloedserieus. Over Bush verder geen woord. Die is in vier jaar tijd van de koning van de Republikeinen verworden tot het zwarte schaap van de partij. En daar praat je niet over. Zeker niet zolang je nog een verkiezing te winnen hebt.